‘Nooit verwacht dat ik in mijn eigen richting nog aan werk zou komen’, mailt Mirjam Hellings opgetogen aan Bij Jet. Want Mirjam is aan de slag. Dat niet alleen: ze werkt ook nog eens in haar droom-werkveld. En daar is ze zelf best verbaasd over.
Dat zit zo. Mirjam studeerde ooit Bouwkunde en werkte lange tijd bij een vloerenfabrikant. Of beter: ze werkte er dan weer een poos wel, dan weer even niet en dan weer wel. Want Mirjam had rugklachten en daardoor moest ze zich nogal eens ziekmelden. Alsof dat nog niet vervelend genoeg is, kreeg ze later een ziekte waardoor ze last heeft van moeheid. Werken kan wel, maar niet te lang.
Wat voor Mirjam pleit, is dat ze ondanks die lichamelijke belemmeringen na een periode van afwezigheid weer bij de vloerenfabrikant mocht terugkomen. Ook toen het tekenwerk fulltime niet meer ging, had hij voor haar ander werk op de tekenkamer. Dit keer als bouwkundig medewerker. Uiteindelijk deed de recessie het bedrijf en dus ook Mirjam de das om.
Vijf jaar zat ze thuis en toen besloot Mirjam dat het tijd werd om in deeltijd weer aan de slag te gaan. Ze had met zichzelf afgesproken dat het vast niet zou lukken iets te doen dat in de buurt komt van haar opleiding. ‘Ik ben er vast te lang uit’, maakte ze zichzelf wijs. ‘Geen werkgever heeft er zin in om mij bij te spijkeren op het gebied van de nieuwste software-ontwikkelingen. Laat ik maar iets gaan zoeken in een heel andere branche. Daar kan ik misschien eerder in deeltijd aan de slag.’
Maar dan kent Mirjam Bij Jet nog niet. Want daar hadden ze al snel in de gaten dat Mirjam over de juiste papieren en wilskracht beschikt om juist wel haar afkomst trouw te blijven. Bij Jet is goed in netwerken en had dan ook al snel afspraken geregeld bij twee lokale architecten. De ene architect had niet meteen werk voor haar, maar was wel enthousiast. De tweede was net zo enthousiast en had wél werk.
Mirjam werkt voorlopig op een soort van freelancebasis. Maar het begin is gemaakt. Mirjam is er weer.